ὁλοσηρικώτατος

Ancient Greek

Adjective

ὁλοσηρικώτατος • (holosērikṓtatos) m (feminine ὁλοσηρικωτάτη, neuter ὁλοσηρικώτατον); first/second declension

1. superlative degree of ὁλοσηρικός (holosērikós)

Declension

First and second declension of ὁλοσηρικώτατος; ὁλοσηρικωτάτη; ὁλοσηρικώτατον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ὁλοσηρικώτατος holosērikṓtatos	ὁλοσηρικωτάτη holosērikōtátē	ὁλοσηρικώτατον holosērikṓtaton		ὁλοσηρικωτάτω holosērikōtátō	ὁλοσηρικωτάτᾱ holosērikōtátā	ὁλοσηρικωτάτω holosērikōtátō		ὁλοσηρικώτατοι holosērikṓtatoi	ὁλοσηρικώταται holosērikṓtatai	ὁλοσηρικώτατᾰ holosērikṓtata
Genitive		ὁλοσηρικωτάτου holosērikōtátou	ὁλοσηρικωτάτης holosērikōtátēs	ὁλοσηρικωτάτου holosērikōtátou		ὁλοσηρικωτάτοιν holosērikōtátoin	ὁλοσηρικωτάταιν holosērikōtátain	ὁλοσηρικωτάτοιν holosērikōtátoin		ὁλοσηρικωτάτων holosērikōtátōn	ὁλοσηρικωτάτων holosērikōtátōn	ὁλοσηρικωτάτων holosērikōtátōn
Dative		ὁλοσηρικωτάτῳ holosērikōtátōi	ὁλοσηρικωτάτῃ holosērikōtátēi	ὁλοσηρικωτάτῳ holosērikōtátōi		ὁλοσηρικωτάτοιν holosērikōtátoin	ὁλοσηρικωτάταιν holosērikōtátain	ὁλοσηρικωτάτοιν holosērikōtátoin		ὁλοσηρικωτάτοις holosērikōtátois	ὁλοσηρικωτάταις holosērikōtátais	ὁλοσηρικωτάτοις holosērikōtátois
Accusative		ὁλοσηρικώτατον holosērikṓtaton	ὁλοσηρικωτάτην holosērikōtátēn	ὁλοσηρικώτατον holosērikṓtaton		ὁλοσηρικωτάτω holosērikōtátō	ὁλοσηρικωτάτᾱ holosērikōtátā	ὁλοσηρικωτάτω holosērikōtátō		ὁλοσηρικωτάτους holosērikōtátous	ὁλοσηρικωτάτᾱς holosērikōtátās	ὁλοσηρικώτατᾰ holosērikṓtata
Vocative		ὁλοσηρικώτατε holosērikṓtate	ὁλοσηρικωτάτη holosērikōtátē	ὁλοσηρικώτατον holosērikṓtaton		ὁλοσηρικωτάτω holosērikōtátō	ὁλοσηρικωτάτᾱ holosērikōtátā	ὁλοσηρικωτάτω holosērikōtátō		ὁλοσηρικώτατοι holosērikṓtatoi	ὁλοσηρικώταται holosērikṓtatai	ὁλοσηρικώτατᾰ holosērikṓtata
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ὁλοσηρικώτατᾰ holosērikṓtata				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.