ὑπογείους

See also: υπογείους and υπόγειους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.ɡěː.uːs/ → /y.poˈʝi.us/ → /i.poˈʝi.us/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.ɡěː.uːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.poˈɡi.us/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.poˈʝi.us/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.poˈʝi.us/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.poˈʝi.us/

Adjective

ῠ̔πογείους • (hupogeíous)

1. masculine accusative plural of ὑπόγειος (hupógeios)