𐌲𐌿𐌻𐌸
Gothic edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *gulþą (“gold”). Cognate with Old English gold, Old Frisian gold, Old Saxon gold, Old Dutch golt, Old High German gold, Old Norse gull. See also Finnish kulta.
Pronunciation edit
Noun edit
- gold
- 6th century, Ulfilas, Codex Ambrosianus, Timothy I 2:9:
- […] 𐌽𐌹 𐌹̈𐌽 𐍆𐌻𐌰𐌷𐍄𐍉𐌼 𐌰𐌹𐌸𐌸𐌰𐌿 𐌲𐌿𐌻𐌸𐌰 𐌰𐌹𐌸𐌸𐌰𐌿 𐌼𐌰𐍂𐌹𐌺𐍂𐌴𐌹𐍄𐌿𐌼 𐌰𐌹𐌸𐌸𐌰𐌿 𐍅𐌰𐍃𐍄𐌾𐍉𐌼 𐌲𐌰𐌻𐌰𐌿𐌱𐌰𐌹𐌼,
- […] ni ïn flahtōm aiþþau gulþa aiþþau marikreitum aiþþau wastjōm galaubaim,
- […] not with broided hair, or gold, or pearls, or costly array;
- 6th century, Ulfilas, Codex Ambrosianus, Timothy I 2:9:
Declension edit
Neuter a-stem | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | 𐌲𐌿𐌻𐌸 gulþ |
— |
Vocative | 𐌲𐌿𐌻𐌸 gulþ |
— |
Accusative | 𐌲𐌿𐌻𐌸 gulþ |
— |
Genitive | 𐌲𐌿𐌻𐌸𐌹𐍃 gulþis |
— |
Dative | 𐌲𐌿𐌻𐌸𐌰 gulþa |
— |
Derived terms edit
- 𐍆𐌹𐌲𐌲𐍂𐌰𐌲𐌿𐌻𐌸 (figgragulþ, “finger-ring”)
Related terms edit
References edit
- Lehmann, Winfred P. (1986) A Gothic Etymological Dictionary, based on the 3rd ed. of Feist’s dictionary, Leiden: E. J. Brill.