Old Armenian edit

Etymology edit

From the stem vowel -ե- (-e-) + -մն (-mn), the latter derived from some Proto-Indo-European suffix, probably the source of Ancient Greek μήν (mḗn, a particle used to strengthen statements), and found also in ո-մն (o-mn) and ի-մն (i-mn).

Suffix edit

-եմն (-emn)

  1. an unproductive suffix forming adverbs

Derived terms edit

References edit

  • Džaukjan, G. B. (1982) Сравнительная грамматика армянского языка [Comparative grammar of the Armenian language]‎[1] (in Russian), Yerevan: Academy Press, page 149
  • J̌ahukyan, Geworg (1998) “-եմն”, in Hin hayereni verǰacancʻneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʻ lezvi hamematakan kʻerakanutʻyan harcʻer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʻi, pages 5–48