Latin edit

Etymology edit

Aemilius +‎ -ānus

Pronunciation edit

Proper noun edit

Aemiliānus m (genitive Aemiliānī); second declension

  1. A masculine cognomen — famously held by:
    1. Publius Cornelius Scipio Africanus Aemilianus (185–129 BCE), general and statesman
    2. Marcus Aemilius Aemilianus (c. 210–253 CE), Roman emperor in 253 CE

Declension edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative Aemiliānus Aemiliānī
Genitive Aemiliānī Aemiliānōrum
Dative Aemiliānō Aemiliānīs
Accusative Aemiliānum Aemiliānōs
Ablative Aemiliānō Aemiliānīs
Vocative Aemiliāne Aemiliānī