Cüneyt

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish [Term?], from Arabic جُنَيْد (junayd).

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʒyˈnejt/
• (before vowel endings) IPA^(key): /d͡ʒyˈnejd/

Proper noun

Cüneyt

1. a male given name from Arabic

Declension

    declension of Cüneyt

	singular	plural
nominative	Cüneyt	Cüneytler / Cüneyt'ler
accusative	Cüneyt'i	Cüneytleri / Cüneyt'leri
dative	Cüneyt'e	Cüneytlere / Cüneyt'lere
locative	Cüneyt'te	Cüneytlerde / Cüneyt'lerde
ablative	Cüneyt'ten	Cüneytlerden / Cüneyt'lerden
genitive	Cüneyt'in	Cüneytlerin / Cüneyt'lerin

    possessive of Cüneyt

	singular	plural
benim (my)	Cüneyt'im	Cüneytlerim / Cüneyt'lerim
senin (your)	Cüneyt'in	Cüneytlerin / Cüneyt'lerin
onun (his/her/its)	Cüneyt'i	Cüneytleri / Cüneyt'leri
bizim (our)	Cüneyt'imiz	Cüneytlerimiz / Cüneyt'lerimiz
sizin (your)	Cüneyt'iniz	Cüneytleriniz / Cüneyt'leriniz
onların (their)	Cüneyt'i / Cüneytleri / Cüneyt'leri	Cüneytleri / Cüneyt'leri