Caracalla
See also: caracalla
English edit
Etymology edit
From Latin; Caracalla's agnomen was named after a Gaulish cloak he favored.
Pronunciation edit
Proper noun edit
Caracalla
Translations edit
emperor
|
References edit
- Aurelius Victor, Epitome de Caesaribus
Italian edit
Etymology edit
From Latin Caracalla, from caracalla (“a kind of cloak”).
Pronunciation edit
Proper noun edit
Caracalla m
- Caracalla (Roman emperor)
Latin edit
Etymology edit
From caracalla (“a kind of cloak”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ka.raˈkal.la/, [käräˈkälːʲä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ka.raˈkal.la/, [käräˈkälːä]
Proper noun edit
Caracalla m sg (genitive Caracallae); first declension
Declension edit
First-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Caracalla |
Genitive | Caracallae |
Dative | Caracallae |
Accusative | Caracallam |
Ablative | Caracallā |
Vocative | Caracalla |
References edit
- “Caracalla”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Caracalla in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Portuguese edit
Alternative forms edit
Proper noun edit
Caracalla m
- Caracalla (name of a Roman emperor)