Cercetae
Latin edit
Etymology edit
From Ancient Greek Κερκέται (Kerkétai).
Pronunciation edit
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈker.ke.tae̯/, [ˈkɛrkɛt̪äe̯]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈt͡ʃer.t͡ʃe.te/, [ˈt͡ʃɛrt͡ʃet̪e]
Proper noun edit
Cercetae m pl (genitive Cercetārum); first declension
Declension edit
First-declension noun, plural only.
Case | Plural |
---|---|
Nominative | Cercetae |
Genitive | Cercetārum |
Dative | Cercetīs |
Accusative | Cercetās |
Ablative | Cercetīs |
Vocative | Cercetae |