Cuvaitum
Latin edit
Proper noun edit
Cuvaitum n sg (genitive Cuvaitī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter), singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Cuvaitum |
Genitive | Cuvaitī |
Dative | Cuvaitō |
Accusative | Cuvaitum |
Ablative | Cuvaitō |
Vocative | Cuvaitum |