Datça
Turkish edit
Etymology edit
Inherited from Ottoman Turkish دادجه (Dadca), itself from Ancient Greek Στάδια (Stádia).
Pronunciation edit
Proper noun edit
Datça
Declension edit
declension of Datça
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Datça | Datçalar / Datça'lar |
| accusative | Datça'yı | Datçaları / Datça'ları |
| dative | Datça'ya | Datçalara / Datça'lara |
| locative | Datça'da | Datçalarda / Datça'larda |
| ablative | Datça'dan | Datçalardan / Datça'lardan |
| genitive | Datça'nın | Datçaların / Datça'ların |
possessive of Datça
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Datça'm | Datçalarım / Datça'larım |
| senin (your) | Datça'n | Datçaların / Datça'ların |
| onun (his/her/its) | Datça'sı | Datçaları / Datça'ları |
| bizim (our) | Datça'mız | Datçalarımız / Datça'larımız |
| sizin (your) | Datça'nız | Datçalarınız / Datça'larınız |
| onların (their) | Datça'sı / Datçaları / Datça'ları | Datçaları / Datça'ları |