Fince
Czech edit
Pronunciation edit
Noun edit
Fince
Turkish edit
Etymology edit
From Fin (“Finnish person”) + -ce (suffix that makes language names from nationalities).
Pronunciation edit
Proper noun edit
Fince
- Finnish language
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | Fince | |
Definite accusative | Finceyi | |
Singular | Plural | |
Nominative | Fince | — |
Definite accusative | Finceyi | — |
Dative | Finceye | — |
Locative | Fincede | — |
Ablative | Finceden | — |
Genitive | Fincenin | — |