Fransızca

See also: fransızca

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish فرانسزجه (Fransızca). By surface analysis, Fransız (“French”) +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): [f(ɯ)ɾɑn.sɯz.d͡ʒɑ]
• Hyphenation: Fran‧sız‧ca

Proper noun

Fransızca

1. French (language)

Declension

Inflection
Nominative	Fransızca
Definite accusative	Fransızcayı
	Singular	Plural
Nominative	Fransızca	—
Definite accusative	Fransızcayı	—
Dative	Fransızcaya	—
Locative	Fransızcada	—
Ablative	Fransızcadan	—
Genitive	Fransızcanın	—

Further reading

• “Fransızca”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu