Göktürkçe
Turkish edit
Etymology edit
Göktürk (“Celestial Turk”) + -çe (derivative suffix)
Proper noun edit
Göktürkçe
- Old Turkic language; the language of Göktürks.
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | Göktürkçe | |
Definite accusative | Göktürkçeyi | |
Singular | Plural | |
Nominative | Göktürkçe | — |
Definite accusative | Göktürkçeyi | — |
Dative | Göktürkçeye | — |
Locative | Göktürkçede | — |
Ablative | Göktürkçeden | — |
Genitive | Göktürkçenin | — |