Hakan

See also: hakan and Håkan

Turkish

Etymology

From Persian خاقان (xâqân), an Persianized variant of Old Turkic 𐰴𐰍𐰣 (qaɣan). Cognate with Turkish Kaan, kağan.

Pronunciation

• IPA^(key): /haːˈkɑn/

Proper noun

Hakan

1. a male given name; means Turkish ruler

Declension

    declension of Hakan

	singular	plural
nominative	Hakan	Hakanlar / Hakan'lar
accusative	Hakan'ı	Hakanları / Hakan'ları
dative	Hakan'a	Hakanlara / Hakan'lara
locative	Hakan'da	Hakanlarda / Hakan'larda
ablative	Hakan'dan	Hakanlardan / Hakan'lardan
genitive	Hakan'ın	Hakanların / Hakan'ların

    possessive of Hakan

	singular	plural
benim (my)	Hakan'ım	Hakanlarım / Hakan'larım
senin (your)	Hakan'ın	Hakanların / Hakan'ların
onun (his/her/its)	Hakan'ı	Hakanları / Hakan'ları
bizim (our)	Hakan'ımız	Hakanlarımız / Hakan'larımız
sizin (your)	Hakan'ınız	Hakanlarınız / Hakan'larınız
onların (their)	Hakan'ı / Hakanları / Hakan'ları	Hakanları / Hakan'ları

See also

• khagan