Kestel

See also: kestel

German

Proper noun

Kestel m or f (proper noun, surname, masculine genitive Kestels or (with an article) Kestel, feminine genitive Kestel, plural Kestels or Kestel)

1. a surname

Turkish

Kestel ilçesi

Etymology

From Latin Castel

Pronunciation

• IPA^(key): /k̟ʰɛs.tʰel/

Proper noun

Kestel

1. A district of Bursa, Turkey

Declension

    declension of Kestel

	singular	plural
nominative	Kestel	Kesteller / Kestel'ler
accusative	Kestel'i	Kestelleri / Kestel'leri
dative	Kestel'e	Kestellere / Kestel'lere
locative	Kestel'de	Kestellerde / Kestel'lerde
ablative	Kestel'den	Kestellerden / Kestel'lerden
genitive	Kestel'in	Kestellerin / Kestel'lerin

    possessive of Kestel

	singular	plural
benim (my)	Kestel'im	Kestellerim / Kestel'lerim
senin (your)	Kestel'in	Kestellerin / Kestel'lerin
onun (his/her/its)	Kestel'i	Kestelleri / Kestel'leri
bizim (our)	Kestel'imiz	Kestellerimiz / Kestel'lerimiz
sizin (your)	Kestel'iniz	Kestelleriniz / Kestel'leriniz
onların (their)	Kestel'i / Kestelleri / Kestel'leri	Kestelleri / Kestel'leri

Derived terms

• Kestelli