Milánó
Hungarian edit
Etymology edit
From Italian Milano (“Milan”).
Pronunciation edit
Proper noun edit
Milánó
Declension edit
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | Milánó | — |
| accusative | Milánót | — |
| dative | Milánónak | — |
| instrumental | Milánóval | — |
| causal-final | Milánóért | — |
| translative | Milánóvá | — |
| terminative | Milánóig | — |
| essive-formal | Milánóként | — |
| essive-modal | — | — |
| inessive | Milánóban | — |
| superessive | Milánón | — |
| adessive | Milánónál | — |
| illative | Milánóba | — |
| sublative | Milánóra | — |
| allative | Milánóhoz | — |
| elative | Milánóból | — |
| delative | Milánóról | — |
| ablative | Milánótól | — |
| non-attributive possessive - singular |
Milánóé | — |
| non-attributive possessive - plural |
Milánóéi | — |
| Possessive forms of Milánó | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | Milánóm | — |
| 2nd person sing. | Milánód | — |
| 3rd person sing. | Milánója | — |
| 1st person plural | Milánónk | — |
| 2nd person plural | Milánótok | — |
| 3rd person plural | Milánójuk | — |