Morimene
Latin edit
Etymology edit
From Ancient Greek Μοριμηνή (Morimēnḗ).
Pronunciation edit
- (Classical Latin) IPA(key): /mo.riˈmeː.neː/, [mɔrɪˈmeːneː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mo.riˈme.ne/, [moriˈmɛːne]
Proper noun edit
Morimēnē f sg (genitive Morimēnēs); first declension
- An ancient district of Cappadocia, in modern Turkey
Declension edit
First-declension noun (Greek-type), singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Morimēnē |
Genitive | Morimēnēs |
Dative | Morimēnae |
Accusative | Morimēnēn |
Ablative | Morimēnē |
Vocative | Morimēnē |