Partiscum
Latin edit
Etymology edit
From Ancient Greek Πάρτισκον (Pártiskon).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /parˈtis.kum/, [pärˈt̪ɪs̠kʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /parˈtis.kum/, [pärˈt̪iskum]
Proper noun edit
Partiscum n sg (genitive Partiscī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter), with locative, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Partiscum |
Genitive | Partiscī |
Dative | Partiscō |
Accusative | Partiscum |
Ablative | Partiscō |
Vocative | Partiscum |
Locative | Partiscī |
References edit
- “Jazyges”, in William Smith, editor (1854, 1857), A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly