Reconstruction:Proto-Germanic/braką
Proto-Germanic edit
Etymology edit
From *brekaną (“to break”).
Pronunciation edit
Noun edit
*braką n[1]
Inflection edit
neuter a-stemDeclension of *braką (neuter a-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *braką | *brakō | |
vocative | *braką | *brakō | |
accusative | *braką | *brakō | |
genitive | *brakas, *brakis | *brakǫ̂ | |
dative | *brakai | *brakamaz | |
instrumental | *brakō | *brakamiz |
Descendants edit
- Old English: bræc
- Old Saxon: *brak
- Middle Low German: brak
- Old High German: *brah
- Middle High German: brach
- Old Norse: brak
- Icelandic: brak
References edit
- ^ Orel, Vladimir (2003) “*brakan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden: Brill, →ISBN, page 53