Reconstruction:Proto-Germanic/sprutô
Proto-Germanic edit
Etymology edit
From *spreutaną (“to sprout”) + *-ô.
Pronunciation edit
Noun edit
*sprutô m
Inflection edit
masculine an-stemDeclension of *sprutô (masculine an-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *sprutô | *sprutaniz | |
vocative | *sprutô | *sprutaniz | |
accusative | *sprutanų | *sprutanunz | |
genitive | *sprutiniz | *sprutanǫ̂ | |
dative | *sprutini | *sprutammaz | |
instrumental | *sprutinē | *sprutammiz |