Spartanus
Latin edit
Etymology edit
From Sparta (“Sparta”) + -ānus.
Adjective edit
Spartānus (feminine Spartāna, neuter Spartānum); first/second-declension adjective
- Spartan, of or pertaining to the Spartan people
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Spartānus | Spartāna | Spartānum | Spartānī | Spartānae | Spartāna | |
Genitive | Spartānī | Spartānae | Spartānī | Spartānōrum | Spartānārum | Spartānōrum | |
Dative | Spartānō | Spartānō | Spartānīs | ||||
Accusative | Spartānum | Spartānam | Spartānum | Spartānōs | Spartānās | Spartāna | |
Ablative | Spartānō | Spartānā | Spartānō | Spartānīs | |||
Vocative | Spartāne | Spartāna | Spartānum | Spartānī | Spartānae | Spartāna |
Noun edit
Spartānus m sg (genitive Spartānī, feminine Spartāna); second declension
- Spartan (person)
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Masculine | Feminine | |
Nominative | Spartānus | Spartāna | Spartānī | Spartānae | |
Genitive | Spartānī | Spartānae | Spartānōrum | Spartānārum | |
Dative | Spartānō | Spartānīs | Spartānīs | ||
Accusative | Spartānum | Spartānam | Spartānōs | Spartānās | |
Ablative | Spartānō | Spartānā | Spartānīs | Spartānīs | |
Vocative | Spartāne | Spartāna | Spartānī | Spartānae |
References edit
- “Sparta”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Spartanus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.