Magní animí est injúriás déspicere; ultiónis contuméliósissimum genus est nón esse vísum dignum, ex quó peterétur ultió. (Lúcius Annæus Seneca, Dé írá, 2, 32, 3)
Méns cujusque, is est quisque. (Márcus Tullius Ciceró, Dé ré públicá, 6, 26)
Nós sumus tempora: quálés sumus, tália sunt tempora. (Augustínus, Sermónés, 80, 8)
Ó magnam vim veritátis, quæ contrá hominum ingenia, calliditátem, sollertiam contráque fictás omnium ínsidiás facile sé per sé ipsa défendat! (Márcus Tullius Ciceró, Pró M. Cælió, 63)
चित्तमेव हि संसारम् तत्प्रयत्नेन शोधयेत् यच्चित्तस्तन्मयो भवति गुह्यमेतत्सनातनम् । ३("One becomes like that which is in one's mind – this is the everlasting secret.") (Maitri Upanishad, VI, 34, 3)
Aufklärung ist der Ausgang des Menschen aus seiner selbstverschuldeten Unmündigkeit. Unmündigkeit ist das Unvermögen, sich seines Verstandes ohne Leitung eines anderen zu bedienen. Selbstverschuldet ist diese Unmündigkeit, wenn die Ursache derselben nicht am Mangel des Verstandes, sondern der Entschließung und des Mutes liegt, sich seiner ohne Leitung eines andern zu bedienen. Sapere aude! Habe Mut, dich deines eigenen Verstandes zu bedienen! ist also der Wahlspruch der Aufklärung.(Immanuel Kant, Was ist Aufklärung?)