Zabulon
See also: Zabulón
French edit
Proper noun edit
Zabulon m
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek Ζαβουλών (Zaboulṓn), from Biblical Hebrew זְבוּלוּן (Zəḇūlū́n).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /zaˈbuː.loːn/, [d̪͡z̪äˈbuːɫ̪oːn]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /d͡zaˈbu.lon/, [d̪͡z̪äˈbuːlon]
Proper noun edit
Zabūlōn m (genitive Zabūlōnis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | Zabūlōn | Zabūlōnēs |
Genitive | Zabūlōnis | Zabūlōnum |
Dative | Zabūlōnī | Zabūlōnibus |
Accusative | Zabūlōnem | Zabūlōnēs |
Ablative | Zabūlōne | Zabūlōnibus |
Vocative | Zabūlōn | Zabūlōnēs |
Derived terms edit
References edit
- “Zabulon”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Zabulon in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.