aðgreina

Icelandic edit

From að- +‎ greina.

aðgreina (weak verb, third-person singular past indicative aðgreindi, supine aðgreint)

aðgreina — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að aðgreina
supine (sagnbót)		aðgreint
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		aðgreinandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég aðgreini	við aðgreinum	present (nútíð)	ég aðgreini	við aðgreinum
	þú aðgreinir	þið aðgreinið		þú aðgreinir	þið aðgreinið
	hann, hún, það aðgreinir	þeir, þær, þau aðgreina		hann, hún, það aðgreini	þeir, þær, þau aðgreini

past (þátíð)	ég aðgreindi	við aðgreindum	past (þátíð)	ég aðgreindi	við aðgreindum
	þú aðgreindir	þið aðgreinduð		þú aðgreindir	þið aðgreinduð
	hann, hún, það aðgreindi	þeir, þær, þau aðgreindu		hann, hún, það aðgreindi	þeir, þær, þau aðgreindu

imperative (boðháttur)	aðgrein (þú)	aðgreinið (þið)
	aðgreindu	aðgreiniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

aðgreinast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að aðgreinast
supine (sagnbót)		aðgreinst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		aðgreinandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég aðgreinist	við aðgreinumst	present (nútíð)	ég aðgreinist	við aðgreinumst
	þú aðgreinist	þið aðgreinist		þú aðgreinist	þið aðgreinist
	hann, hún, það aðgreinist	þeir, þær, þau aðgreinast		hann, hún, það aðgreinist	þeir, þær, þau aðgreinist

past (þátíð)	ég aðgreindist	við aðgreindumst	past (þátíð)	ég aðgreindist	við aðgreindumst
	þú aðgreindist	þið aðgreindust		þú aðgreindist	þið aðgreindust
	hann, hún, það aðgreindist	þeir, þær, þau aðgreindust		hann, hún, það aðgreindist	þeir, þær, þau aðgreindust

imperative (boðháttur)	aðgreinst (þú)	aðgreinist (þið)
	aðgreinstu	aðgreinisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

aðgreindur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	aðgreindur	aðgreind	aðgreint	aðgreindir	aðgreindar	aðgreind
accusative (þolfall)	aðgreindan	aðgreinda	aðgreint	aðgreinda	aðgreindar	aðgreind
dative (þágufall)	aðgreindum	aðgreindri	aðgreindu	aðgreindum	aðgreindum	aðgreindum
genitive (eignarfall)	aðgreinds	aðgreindrar	aðgreinds	aðgreindra	aðgreindra	aðgreindra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	aðgreindi	aðgreinda	aðgreinda	aðgreindu	aðgreindu	aðgreindu
accusative (þolfall)	aðgreinda	aðgreindu	aðgreinda	aðgreindu	aðgreindu	aðgreindu
dative (þágufall)	aðgreinda	aðgreindu	aðgreinda	aðgreindu	aðgreindu	aðgreindu
genitive (eignarfall)	aðgreinda	aðgreindu	aðgreinda	aðgreindu	aðgreindu	aðgreindu