abaküs
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish آباكوس (abaküs), from French abacus.
Pronunciation edit
Noun edit
abaküs (definite accusative abaküsü, plural abaküsler)
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | abaküs | |
Definite accusative | abaküsü | |
Singular | Plural | |
Nominative | abaküs | abaküsler |
Definite accusative | abaküsü | abaküsleri |
Dative | abaküse | abaküslere |
Locative | abaküste | abaküslerde |
Ablative | abaküsten | abaküslerden |
Genitive | abaküsün | abaküslerin |
Further reading edit
- “abaküs”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu