abitùdina
Romagnol edit
Etymology edit
From Latin habitudine(m) (“condition, habit”), accusative of Latin habitudō (“condition, habit”). Cognate with Italian abitudine (“habit, practice”).
Pronunciation edit
Noun edit
abitùdina f (plural abitùdin)
References edit
- Masotti, Adelmo (1996) Vocabolario Romagnolo Italiano [Romagnol-Italian dictionary] (in Italian), Bologna: Zanichelli, page 2