ablatyw
Polish edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin ablativus. First attested in 1700.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
ablatyw m inan
Declension edit
Declension of ablatyw
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ablatyw | ablatywy |
genitive | ablatywu | ablatywów |
dative | ablatywowi | ablatywom |
accusative | ablatyw | ablatywy |
instrumental | ablatywem | ablatywami |
locative | ablatywie | ablatywach |
vocative | ablatywie | ablatywy |
Derived terms edit
adjective
Related terms edit
adverb
nouns
References edit
Further reading edit
- ablatyw in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “ablatyw”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[1]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “ablatyw”, in Słownik języka polskiego[2] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2
- ablatyw in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego