abominacja
See also: abominacją
Polish edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin abōminātiō.[1][2] First attested in 1740.[3]
Pronunciation edit
Noun edit
abominacja f
- (literary) abhorrence, aversion, abomination (feeling of extreme disgust)
- Synonyms: obrzydzenie, wstręt
Declension edit
Declension of abominacja
| singular | |
|---|---|
| nominative | abominacja |
| genitive | abominacji |
| dative | abominacji |
| accusative | abominację |
| instrumental | abominacją |
| locative | abominacji |
| vocative | abominacjo |
Derived terms edit
adjective
References edit
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “abominacja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “abominacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ Jan Antoni Poszakowski (1740) Prawda z Orłem i Strzałą nad Kacerskiemi Błędami górująca[1], page 30
Further reading edit
- abominacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- abominacja in Polish dictionaries at PWN
- Wiesław Morawski (09.02.2021) “ABOMINACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “abominacja”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abominacja”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 3