absolustyczny

Polish

Etymology

First attested in 1847.

Pronunciation

• IPA^(key): /ap.sɔ.lusˈtɨt͡ʂ.nɨ/
• Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
• Syllabification: ab‧so‧lus‧tycz‧ny

Adjective

absolustyczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, politics) Alternative form of absolutystyczny

Declension

Declension of absolustyczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	absolustyczny		absolustyczna	absolustyczne	absolustyczni	absolustyczne
genitive	absolustycznego		absolustycznej	absolustycznego	absolustycznych
dative	absolustycznemu		absolustycznej	absolustycznemu	absolustycznym
accusative	absolustycznego	absolustyczny	absolustyczną	absolustyczne	absolustycznych	absolustyczne
instrumental	absolustycznym		absolustyczną	absolustycznym	absolustycznymi
locative	absolustycznym		absolustycznej	absolustycznym	absolustycznych

Further reading

• absolustyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego