absoluturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of absolvō.
Participle
editabsolūtūrus (feminine absolūtūra, neuter absolūtūrum); first/second-declension participle
- about to loosen
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | absolūtūrus | absolūtūra | absolūtūrum | absolūtūrī | absolūtūrae | absolūtūra | |
Genitive | absolūtūrī | absolūtūrae | absolūtūrī | absolūtūrōrum | absolūtūrārum | absolūtūrōrum | |
Dative | absolūtūrō | absolūtūrō | absolūtūrīs | ||||
Accusative | absolūtūrum | absolūtūram | absolūtūrum | absolūtūrōs | absolūtūrās | absolūtūra | |
Ablative | absolūtūrō | absolūtūrā | absolūtūrō | absolūtūrīs | |||
Vocative | absolūtūre | absolūtūra | absolūtūrum | absolūtūrī | absolūtūrae | absolūtūra |