abundent
Latin edit
Verb edit
abundent
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French abondant and Latin abundāns, abundantis.
Pronunciation edit
Adjective edit
abundent m or n (feminine singular abundentă, masculine plural abundenți, feminine and neuter plural abundente)
- abundant (fully sufficient; plentiful)
Declension edit
Declension of abundent
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | abundent | abundentă | abundenți | abundente | ||
definite | abundentul | abundenta | abundenții | abundentele | |||
genitive/ dative |
indefinite | abundent | abundente | abundenți | abundente | ||
definite | abundentului | abundentei | abundenților | abundentelor |