adnominalność
Polish edit
Etymology edit
From adnominalny + -ość. First attested in 1965.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
adnominalność f
- (grammar) adnominality (the quality of being adnominal)
- 1971, Prace Komisji Słowianoznawstwa[2], Panstwowe Wydawn. Naukowe, page 213:
- Wybór formy zależy od sytuacji syntaktycznej, czyli adnominalności lub adwerbalności owego genetiwu.
- The choice of form depends on the syntactic situation, i.e. adnominality or adverbality of this genetive.
- 1988, Adam Heinz, Język i językoznawstwo: wybór prac[3], Pánstwowe Wydawn. Naukowe, →ISBN, page 350:
- Sprawa wygląda bowiem w ten sposób, że adnominalność dopuszcza determinację predykatywną i atrybutywną, na odwrót zaś predykatywność […]
- The case is that adnominality allows predicative and attributive determination, and vice versa, predicativity […]
- 1992, Prace Instytutu Języka Polskiego[4], numbers 74-78, Zakład Narodowy im. Ossolińskich., →ISBN, page 38:
- Także przy rozumieniu adwerbalności (czy adnominalności) jako stosunku, „okreslania” między „semantycznym nadrzędnikiem” i „semantycznym” „uzupełnieniem” powstają podobne trudności, gdyż uznawanie jakiegoś członu za określający […]
- Also, when understanding adverbality (or adnominality) as a relation, "determination" between the "semantic superior" and the "semantic" "supplement", similar difficulties arise, because recognizing a member as defining […]
Declension edit
Declension of adnominalność
| singular | |
|---|---|
| nominative | adnominalność |
| genitive | adnominalności |
| dative | adnominalności |
| accusative | adnominalność |
| instrumental | adnominalnością |
| locative | adnominalności |
| vocative | adnominalności |
Related terms edit
adjective
adverb