aequilibrium
See also: æquilibrium
Latin edit
Etymology edit
aequus (“level, even”) + lībra (“a level”) + -ium.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ae̯.kʷiˈliː.bri.um/, [äe̯kʷɪˈlʲiːbriʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /e.kwiˈli.bri.um/, [ekwiˈliːbrium]
Noun edit
aequilībrium n (genitive aequilībriī or aequilībrī); second declension
- A level or horizontal position, equilibrium.
- (figuratively) A perfect equality, reciprocity.
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | aequilībrium | aequilībria |
Genitive | aequilībriī aequilībrī1 |
aequilībriōrum |
Dative | aequilībriō | aequilībriīs |
Accusative | aequilībrium | aequilībria |
Ablative | aequilībriō | aequilībriīs |
Vocative | aequilībrium | aequilībria |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Related terms edit
Descendants edit
- Catalan: equilibri
- English: equilibrium
- French: équilibre
- Galician: equilibrio
- Italian: equilibrio
- Portuguese: equilíbrio
- Romanian: echilibru
- Spanish: equilibrio
References edit
- “aequilibrium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- aequilibrium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.