Asturian edit

Verb edit

afumar (first-person singular indicative present afumio, past participle afumiáu)

  1. (intransitive) Alternative form of fumiar (give off smoke)

Conjugation edit

Galician edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From Old Galician-Portuguese afumar (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Vulgar Latin *affūmāre, ultimately from Latin fūmus (smoke, noun). By surface analysis, a- +‎ fumo +‎ -ar. Compare Portuguese and Asturian afumar, Spanish ahumar.

Pronunciation edit

Verb edit

afumar (first-person singular present afumo, first-person singular preterite afumei, past participle afumado)

  1. to smoke (to preserve, dry or fill with smoke)
    • c1350, K. M. Parker (ed.), Historia Troyana. Santiago: Instituto "Padre Sarmiento", page 30:
      Et andou arredor del tres vezes cõ aquelas fachas ençẽdidas, afumãdoo cõ ellas tres vezes
      And he walked around it for three times with that lit torches, smoking it with them three times

Conjugation edit

Related terms edit

References edit

  • afumar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • afum” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • afumar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • afumar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • afumar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
  • afumar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.