akredytacyjny
Polish edit
Etymology edit
From akredytacja + -ny. First attested in 1936.[1][2]
Pronunciation edit
Adjective edit
akredytacyjny (not comparable, no derived adverb)
- (relational) accreditation, accreditational
- komisja akredytacyjna ― an accreditation/accreditational committee/board
- certyfikat akredytacyjny ― an accreditation/accreditational certificate
- rada akredytacyjna ― an accreditation/accreditational council/board
- kryteria akredytacyjne ― accreditation/accreditational criteria
- procedura akredytacyjna ― an accreditation/accreditational procedure
- karta akredytacyjna ― an accreditation/accreditational charter
- list akredytacyjny ― an accreditation/accreditational letter
Declension edit
Declension of akredytacyjny (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | akredytacyjny | akredytacyjna | akredytacyjne | akredytacyjni | akredytacyjne | |
genitive | akredytacyjnego | akredytacyjnej | akredytacyjnego | akredytacyjnych | ||
dative | akredytacyjnemu | akredytacyjnej | akredytacyjnemu | akredytacyjnym | ||
accusative | akredytacyjnego | akredytacyjny | akredytacyjną | akredytacyjne | akredytacyjnych | akredytacyjne |
instrumental | akredytacyjnym | akredytacyjną | akredytacyjnym | akredytacyjnymi | ||
locative | akredytacyjnym | akredytacyjnej | akredytacyjnym | akredytacyjnych |
Related terms edit
verbs
References edit
- ^ Nasze Życie : polski tygodnik ilustrowany[1], number R. 2, nr 5, 1936, page 3
- ^ akredytacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- akredytacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- akredytacyjny in Polish dictionaries at PWN