amittendus
Latin edit
Etymology edit
Future passive participle (gerundive) of āmittō (“let go; lose”).
Participle edit
āmittendus (feminine āmittenda, neuter āmittendum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | āmittendus | āmittenda | āmittendum | āmittendī | āmittendae | āmittenda | |
Genitive | āmittendī | āmittendae | āmittendī | āmittendōrum | āmittendārum | āmittendōrum | |
Dative | āmittendō | āmittendō | āmittendīs | ||||
Accusative | āmittendum | āmittendam | āmittendum | āmittendōs | āmittendās | āmittenda | |
Ablative | āmittendō | āmittendā | āmittendō | āmittendīs | |||
Vocative | āmittende | āmittenda | āmittendum | āmittendī | āmittendae | āmittenda |