Polish

edit

Etymology

edit

From Ancient Greek ἀνάδρομος (anádromos) +‎ -iczny.[1][2] First attested in 1928.[3]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /a.nad.rɔˈmit͡ʂ.nɨ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: a‧nad‧ro‧micz‧ny

Adjective

edit

anadromiczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, ichthyology) anadromous
    Antonym: katadromiczny
    ryba anadromicznaanadromous fish

Declension

edit

References

edit
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “anadromiczny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “anadromiczny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. ^ anadromiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

edit