anastrofa
See also: anastrofą
Polish edit
Etymology edit
Learned borrowing from Ancient Greek ἀναστροφή (anastrophḗ).[1][2] First attested in 1823.[3]
Pronunciation edit
Noun edit
anastrofa f
Declension edit
Declension of anastrofa
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | anastrofa | anastrofy |
| genitive | anastrofy | anastrof |
| dative | anastrofie | anastrofom |
| accusative | anastrofę | anastrofy |
| instrumental | anastrofą | anastrofami |
| locative | anastrofie | anastrofach |
| vocative | anastrofo | anastrofy |
Related terms edit
noun
References edit
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “anastrofa”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “anastrofa”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ Philipp Karl Buttmann (1823) Grammatyka grecka Buttmanna[1] (in Polish), page 328
Further reading edit
- anastrofa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- anastrofa in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “anastrofa”, in Słownik języka polskiego[2] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 35
- anastrofa in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Serbo-Croatian edit
Etymology edit
From Ancient Greek ἀναστροφή (anastrophḗ).
Pronunciation edit
Noun edit
anastrófa f (Cyrillic spelling анастро́фа)
References edit
- “anastrofa” in Hrvatski jezični portal