ancistrum
Latin edit
Etymology edit
From Ancient Greek ἄγκιστρον (ánkistron).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /anˈkis.trum/, [äŋˈkɪs̠t̪rʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /anˈt͡ʃis.trum/, [än̠ʲˈt͡ʃist̪rum]
Noun edit
ancistrum n (genitive ancistrī); second declension
- A kind of recurved chisel
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ancistrum | ancistra |
Genitive | ancistrī | ancistrōrum |
Dative | ancistrō | ancistrīs |
Accusative | ancistrum | ancistra |
Ablative | ancistrō | ancistrīs |
Vocative | ancistrum | ancistra |
References edit
- ancistrum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.