antiochensis
Latin edit
Etymology edit
From Antiochīa (“Antioch”) + -ēnsis.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /an.ti.oˈkʰen.sis/, [än̪t̪iɔˈkʰẽːs̠ɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /an.t͡si.oˈken.sis/, [änt̪͡s̪ioˈkɛnsis]
Adjective edit
antiochēnsis (neuter antiochēnse); third-declension two-termination adjective
- Synonym of antiochēnus
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | antiochēnsis | antiochēnse | antiochēnsēs | antiochēnsia | |
Genitive | antiochēnsis | antiochēnsium | |||
Dative | antiochēnsī | antiochēnsibus | |||
Accusative | antiochēnsem | antiochēnse | antiochēnsēs antiochēnsīs |
antiochēnsia | |
Ablative | antiochēnsī | antiochēnsibus | |||
Vocative | antiochēnsis | antiochēnse | antiochēnsēs | antiochēnsia |
References edit
- antiochensis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.