antybodziec
Polish edit
Etymology edit
From anty- + bodziec. First attested in 1949.[1][2]
Pronunciation edit
Noun edit
antybodziec m inan
- (literary) anti-stimulant (a stiumulus working against other stimuli)
- Antonym: przeciwbodziec
- (literary) disincentive
- Synonym: przeciwbodziec
- Antonym: bodziec
Declension edit
Declension of antybodziec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | antybodziec | antybodźce |
| genitive | antybodźca | antybodźców |
| dative | antybodźcowi | antybodźcom |
| accusative | antybodziec | antybodźce |
| instrumental | antybodźcem | antybodźcami |
| locative | antybodźcu | antybodźcach |
| vocative | antybodźcu | antybodźce |
Derived terms edit
adjective
adverb
Related terms edit
adjectives
noun
verb
References edit
- ^ Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe. Wydział Historyczno-Filologiczny, Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe (1949) Roczniki humanistyczne, Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe. Wydział Historyczno-Filologiczny[1], volume 18, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wydział Historyczno-Filologiczny, page 22: “A jednak — wbrew temu całemu skupisku „antybodźców” – A wpis zostaje dokonany.”
- ^ antybodziec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- antybodziec in Polish dictionaries at PWN