antypast
Polish edit
Etymology edit
Borrowed from Italian antipasto.[1][2] First attested in 1621.[3]
Pronunciation edit
Noun edit
antypast m inan
Declension edit
Declension of antypast
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | antypast | antypasty |
| genitive | antypastu | antypastów |
| dative | antypastowi | antypastom |
| accusative | antypast | antypasty |
| instrumental | antypastem | antypastami |
| locative | antypaście | antypastach |
| vocative | antypaście | antypasty |
References edit
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “antypast”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “antypast”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ Barbara Rykiel-Kempf (26.01.2020) “ANTYPAST”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading edit
- antypast in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “antypast”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “antypast”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “antypast”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “antypast”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 45