aqualis
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /aˈkʷaː.lis/, [äˈkʷäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /aˈkwa.lis/, [äˈkwäːlis]
Adjective edit
aquālis (neuter aquāle); third-declension two-termination adjective
- (relational) water
- full of water
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | aquālis | aquāle | aquālēs | aquālia | |
Genitive | aquālis | aquālium | |||
Dative | aquālī | aquālibus | |||
Accusative | aquālem | aquāle | aquālēs aquālīs |
aquālia | |
Ablative | aquālī | aquālibus | |||
Vocative | aquālis | aquāle | aquālēs | aquālia |
Noun edit
aquālis m (genitive aquālis); third declension
Usage notes edit
- Per Gaffiot and Hiley, the noun is masculine, but per Lewis and Short it can be either masculine (short for aquālis urceus) or feminine (short for aquālis hama).
Declension edit
Third-declension noun (i-stem, accusative singular in -em or -im, ablative singular in -ī).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | aquālis | aquālēs |
Genitive | aquālis | aquālium |
Dative | aquālī | aquālibus |
Accusative | aquālem aquālim |
aquālēs aquālīs |
Ablative | aquālī | aquālibus |
Vocative | aquālis | aquālēs |
Related terms edit
References edit
- “aqualis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- aqualis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.