Finnish edit

Etymology edit

Internationalism (see English arbitration), ultimately from Latin arbitrātiō.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈɑrbitrɑːtio/, [ˈɑ̝rbit̪ˌrɑ̝ːt̪io̞]
  • Rhymes: -ɑːtio
  • Syllabification(key): ar‧bit‧raa‧ti‧o

Noun edit

arbitraatio

  1. arbitration (form of justice where the concerned parties designate a person whose ruling they will accept)

Declension edit

Inflection of arbitraatio (Kotus type 3/valtio, no gradation)
nominative arbitraatio arbitraatiot
genitive arbitraation arbitraatioiden
arbitraatioitten
partitive arbitraatiota arbitraatioita
illative arbitraatioon arbitraatioihin
singular plural
nominative arbitraatio arbitraatiot
accusative nom. arbitraatio arbitraatiot
gen. arbitraation
genitive arbitraation arbitraatioiden
arbitraatioitten
partitive arbitraatiota arbitraatioita
inessive arbitraatiossa arbitraatioissa
elative arbitraatiosta arbitraatioista
illative arbitraatioon arbitraatioihin
adessive arbitraatiolla arbitraatioilla
ablative arbitraatiolta arbitraatioilta
allative arbitraatiolle arbitraatioille
essive arbitraationa arbitraatioina
translative arbitraatioksi arbitraatioiksi
abessive arbitraatiotta arbitraatioitta
instructive arbitraatioin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of arbitraatio (Kotus type 3/valtio, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative arbitraationi arbitraationi
accusative nom. arbitraationi arbitraationi
gen. arbitraationi
genitive arbitraationi arbitraatioideni
arbitraatioitteni
partitive arbitraatiotani arbitraatioitani
inessive arbitraatiossani arbitraatioissani
elative arbitraatiostani arbitraatioistani
illative arbitraatiooni arbitraatioihini
adessive arbitraatiollani arbitraatioillani
ablative arbitraatioltani arbitraatioiltani
allative arbitraatiolleni arbitraatioilleni
essive arbitraationani arbitraatioinani
translative arbitraatiokseni arbitraatioikseni
abessive arbitraatiottani arbitraatioittani
instructive
comitative arbitraatioineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative arbitraatiosi arbitraatiosi
accusative nom. arbitraatiosi arbitraatiosi
gen. arbitraatiosi
genitive arbitraatiosi arbitraatioidesi
arbitraatioittesi
partitive arbitraatiotasi arbitraatioitasi
inessive arbitraatiossasi arbitraatioissasi
elative arbitraatiostasi arbitraatioistasi
illative arbitraatioosi arbitraatioihisi
adessive arbitraatiollasi arbitraatioillasi
ablative arbitraatioltasi arbitraatioiltasi
allative arbitraatiollesi arbitraatioillesi
essive arbitraationasi arbitraatioinasi
translative arbitraatioksesi arbitraatioiksesi
abessive arbitraatiottasi arbitraatioittasi
instructive
comitative arbitraatioinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative arbitraatiomme arbitraatiomme
accusative nom. arbitraatiomme arbitraatiomme
gen. arbitraatiomme
genitive arbitraatiomme arbitraatioidemme
arbitraatioittemme
partitive arbitraatiotamme arbitraatioitamme
inessive arbitraatiossamme arbitraatioissamme
elative arbitraatiostamme arbitraatioistamme
illative arbitraatioomme arbitraatioihimme
adessive arbitraatiollamme arbitraatioillamme
ablative arbitraatioltamme arbitraatioiltamme
allative arbitraatiollemme arbitraatioillemme
essive arbitraationamme arbitraatioinamme
translative arbitraatioksemme arbitraatioiksemme
abessive arbitraatiottamme arbitraatioittamme
instructive
comitative arbitraatioinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative arbitraationne arbitraationne
accusative nom. arbitraationne arbitraationne
gen. arbitraationne
genitive arbitraationne arbitraatioidenne
arbitraatioittenne
partitive arbitraatiotanne arbitraatioitanne
inessive arbitraatiossanne arbitraatioissanne
elative arbitraatiostanne arbitraatioistanne
illative arbitraatioonne arbitraatioihinne
adessive arbitraatiollanne arbitraatioillanne
ablative arbitraatioltanne arbitraatioiltanne
allative arbitraatiollenne arbitraatioillenne
essive arbitraationanne arbitraatioinanne
translative arbitraatioksenne arbitraatioiksenne
abessive arbitraatiottanne arbitraatioittanne
instructive
comitative arbitraatioinenne
third-person possessor
singular plural
nominative arbitraationsa arbitraationsa
accusative nom. arbitraationsa arbitraationsa
gen. arbitraationsa
genitive arbitraationsa arbitraatioidensa
arbitraatioittensa
partitive arbitraatiotaan
arbitraatiotansa
arbitraatioitaan
arbitraatioitansa
inessive arbitraatiossaan
arbitraatiossansa
arbitraatioissaan
arbitraatioissansa
elative arbitraatiostaan
arbitraatiostansa
arbitraatioistaan
arbitraatioistansa
illative arbitraatioonsa arbitraatioihinsa
adessive arbitraatiollaan
arbitraatiollansa
arbitraatioillaan
arbitraatioillansa
ablative arbitraatioltaan
arbitraatioltansa
arbitraatioiltaan
arbitraatioiltansa
allative arbitraatiolleen
arbitraatiollensa
arbitraatioilleen
arbitraatioillensa
essive arbitraationaan
arbitraationansa
arbitraatioinaan
arbitraatioinansa
translative arbitraatiokseen
arbitraatioksensa
arbitraatioikseen
arbitraatioiksensa
abessive arbitraatiottaan
arbitraatiottansa
arbitraatioittaan
arbitraatioittansa
instructive
comitative arbitraatioineen
arbitraatioinensa

Synonyms edit

See also edit