arenatus
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /a.reːˈnaː.tus/, [äreːˈnäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /a.reˈna.tus/, [äreˈnäːt̪us]
Adjective edit
arēnātus (feminine arēnāta, neuter arēnātum); first/second-declension adjective
- Alternative form of harēnātus
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | arēnātus | arēnāta | arēnātum | arēnātī | arēnātae | arēnāta | |
Genitive | arēnātī | arēnātae | arēnātī | arēnātōrum | arēnātārum | arēnātōrum | |
Dative | arēnātō | arēnātō | arēnātīs | ||||
Accusative | arēnātum | arēnātam | arēnātum | arēnātōs | arēnātās | arēnāta | |
Ablative | arēnātō | arēnātā | arēnātō | arēnātīs | |||
Vocative | arēnāte | arēnāta | arēnātum | arēnātī | arēnātae | arēnāta |
Derived terms edit
References edit
- “arenatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- arenatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.