arenti
Finnish edit
Etymology edit
Borrowed from Swedish arrende.
Pronunciation edit
Noun edit
arenti
Declension edit
Inflection of arenti (Kotus type 5*J/risti, nt-nn gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | arenti | arennit | ||
genitive | arennin | arentien | ||
partitive | arentia | arenteja | ||
illative | arentiin | arenteihin | ||
singular | plural | |||
nominative | arenti | arennit | ||
accusative | nom. | arenti | arennit | |
gen. | arennin | |||
genitive | arennin | arentien | ||
partitive | arentia | arenteja | ||
inessive | arennissa | arenneissa | ||
elative | arennista | arenneista | ||
illative | arentiin | arenteihin | ||
adessive | arennilla | arenneilla | ||
ablative | arennilta | arenneilta | ||
allative | arennille | arenneille | ||
essive | arentina | arenteina | ||
translative | arenniksi | arenneiksi | ||
abessive | arennitta | arenneitta | ||
instructive | — | arennein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “arenti”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02
Anagrams edit
Italian edit
Adjective edit
arenti m
Anagrams edit
Latin edit
Participle edit
ārentī