armoedig
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
armoedig (comparative armoediger, superlative armoedigst)
- poor (suffering from poverty)
- Dit is een armoedige streek.
- This is a poor region.
- shabby
- Die kamer oogt erg armoedig.
- That room looks very shabby.
Inflection edit
| Inflection of armoedig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | armoedig | |||
| inflected | armoedige | |||
| comparative | armoediger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | armoedig | armoediger | het armoedigst het armoedigste | |
| indefinite | m./f. sing. | armoedige | armoedigere | armoedigste |
| n. sing. | armoedig | armoediger | armoedigste | |
| plural | armoedige | armoedigere | armoedigste | |
| definite | armoedige | armoedigere | armoedigste | |
| partitive | armoedigs | armoedigers | — | |