artši
Finnish edit
Etymology edit
From Russian арчи́нский (arčínskij).
Pronunciation edit
Noun edit
artši
Declension edit
Inflection of artši (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | artši | artšit | ||
genitive | artšin | artšien | ||
partitive | artšia | artšeja | ||
illative | artšiin | artšeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | artši | artšit | ||
accusative | nom. | artši | artšit | |
gen. | artšin | |||
genitive | artšin | artšien | ||
partitive | artšia | artšeja | ||
inessive | artšissa | artšeissa | ||
elative | artšista | artšeista | ||
illative | artšiin | artšeihin | ||
adessive | artšilla | artšeilla | ||
ablative | artšilta | artšeilta | ||
allative | artšille | artšeille | ||
essive | artšina | artšeina | ||
translative | artšiksi | artšeiksi | ||
abessive | artšitta | artšeitta | ||
instructive | — | artšein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Votic edit
Etymology edit
From Proto-Finnic *arki.
Pronunciation edit
Noun edit
artši
Inflection edit
Declension of artši (type VII/nimi, k-g gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | artši | argõd |
genitive | argõ | artšijõ, artšii |
partitive | artšia | artšiitõ, artšii |
illative | arkõsõ, arkõ | artšiisõ |
inessive | argõz | artšiiz |
elative | argõssõ | artšiissõ |
allative | argõlõ | artšiilõ |
adessive | argõllõ | artšiillõ |
ablative | argõltõ | artšiiltõ |
translative | argõssi | artšiissi |
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the terminative is formed by adding the suffix -ssaa to the short illative (sg) or the genitive. ***) the comitative is formed by adding the suffix -ka to the genitive. |
References edit
- Hallap, V., Adler, E., Grünberg, S., Leppik, M. (2012) “artši”, in Vadja keele sõnaraamat [A dictionary of the Votic language], 2nd edition, Tallinn