asininus
Latin edit
Etymology edit
From asinus (“ass, donkey”) + -īnus.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /a.siˈniː.nus/, [äs̠ɪˈniːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /a.siˈni.nus/, [äs̬iˈniːnus]
Adjective edit
asinīnus (feminine asinīna, neuter asinīnum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | asinīnus | asinīna | asinīnum | asinīnī | asinīnae | asinīna | |
Genitive | asinīnī | asinīnae | asinīnī | asinīnōrum | asinīnārum | asinīnōrum | |
Dative | asinīnō | asinīnō | asinīnīs | ||||
Accusative | asinīnum | asinīnam | asinīnum | asinīnōs | asinīnās | asinīna | |
Ablative | asinīnō | asinīnā | asinīnō | asinīnīs | |||
Vocative | asinīne | asinīna | asinīnum | asinīnī | asinīnae | asinīna |
Descendants edit
Noun edit
asinīnus m (genitive asinīnī); second declension
- A young ass.
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | asinīnus | asinīnī |
Genitive | asinīnī | asinīnōrum |
Dative | asinīnō | asinīnīs |
Accusative | asinīnum | asinīnōs |
Ablative | asinīnō | asinīnīs |
Vocative | asinīne | asinīnī |
Derived terms edit
References edit
- “asininus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- asininus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.