assumptio
English edit
Etymology edit
Latin assumptio. Doublet of assumption.
Noun edit
assumptio (uncountable)
- (rhetoric) The introduction of a proposition into a speech, especially an extraneous one.
Anagrams edit
Latin edit
Alternative forms edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /asˈsuːmp.ti.oː/, [äs̠ˈs̠uːmpt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /asˈsump.t͡si.o/, [äsˈsumpt̪͡s̪io]
Noun edit
assūmptiō f (genitive assūmptiōnis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | assūmptiō | assūmptiōnēs |
Genitive | assūmptiōnis | assūmptiōnum |
Dative | assūmptiōnī | assūmptiōnibus |
Accusative | assūmptiōnem | assūmptiōnēs |
Ablative | assūmptiōne | assūmptiōnibus |
Vocative | assūmptiō | assūmptiōnēs |
Descendants edit
- → Catalan: assumpció
- → English: assumption
- → French: assomption
- → Galician: asunción
- → Italian: assunzione
- → Romanian: asumpție
- → Portuguese: assunção
- → Spanish: asunción
References edit
- “assumptio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- assumptio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- assumptio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.